Henrik Ibsen schrijft in 50 jaar een bijna Schakespeariaans oeuvre bijelkaar van 25 toneelstukken, waarvan de laatste vier (waaronder Solness) weer in Noorwegen geschreven zijn. Na een lang verblijf van 27 jaar in Italiƫ keert hij in 1891 naar het noorden terug om er in de 15 jaar die hem nog resten toneelstukken te schrijven, waarin de "self-made men" op het toppunt van hun carriere ingehaald worden door hun verleden. Zij zijn niet tevreden met minder dan onbereikbare hoogten. En omdat dit van nature onecht is, sterven ze. In zo'n 80 pagina's pleegt Ibsen vivisectie op de zielen van zijn tragische helden. "Ik moet tot de kleinste rimpel van hun ziel doordringen. Dan laat ik hen niet meer los voor zij hun lot ondergaan hebben."
reeds gespeeld (klik om uit te klappen) |
---|
02-11-1992; Het Kruis van Bourgondiƫ |